Gisteravond heeft de Haagse gemeenteraad het plan Arbeidsmigratie in goede banen met algemene stemmen aangenomen. Het plan dat door Martijn in oktober werd gepresenteerd richt zich op het verbeteren van arbeidsomstandigheden, woonomstandigheden en de gezondheid en het welzijn van in Den Haag woonachtige arbeidsmigranten. Martijn sprak erover met het AD, OmroepWest en Den Haag Centraal.
Martijn is blij met de grote steun voor de plannen: “Den Haag laat hiermee zien dat we arbeidsmigranten op dezelfde manier moeten behandelen als andere Hagenaars. Dat begint bij veel fatsoenlijk loon en een fatsoenlijk huis voor migranten die hier komen werken. Ook als het daarmee minder aantrekkelijk wordt voor werkgevers om arbeidsmigranten aan te trekken. Gebruik maken van wegwerp-medewerkers, dat kan echt niet langer.”
Het beleidsplan Arbeidsmigratie in goede banen kent verschillende sporen. De kwaliteit van de huisvesting moet omhoog. Dat doet de gemeente door ruimte te geven aan initiatieven voor huisvesting, maar vooral ook te handhaven op misstanden in de particuliere woningvoorraad. Martijn: “Arbeidsmigranten zijn een waar verdienmodel geworden voor huisjesmelkers. Goud geld verdienen aan mensen die de weg niet weten, door bedragen te vragen voor een matrasje die hoger zijn dan een student betaalt voor een gestoffeerde kamer. Met een stop op het opkopen op woningen voor de (dure) verhuur, een verhuurvergunning en een landelijke stop op tijdelijke huurcontracten en huurprijsregulering, voorkomen we dat arbeidsmigranten zo worden uitgeknepen.”
Via eisen voor huisvesting bij vestiging en uitbreiding van bedrijvigheid wil de stad de verantwoordelijkheid leggen bij werkgevers en uitzenders. Martijn: “we moeten instrumenten krijgen die ervoor zorgen dat huisvesting is geregeld voor er goedkope arbeidskrachten komen: geen bed, geen business. Ook vraagt Den Haag om verplichte registratie. Dan pas kunnen we echt goed handhaven op misstanden.”
Naast betere arbeids- en woonomstandigheden kijkt Den Haag hoe het welzijn van de Haagse arbeidsmigranten kan worden verbeterd. Goede informatie via mobiele informatiepunten, toegang tot onderwijs voor kinderen al op de voorschool, toegankelijke gezondheidszorg. En voor de meest kwetsbare migranten opvang. Bij verlies van werk en woning, proberen we mensen zo snel mogelijk weer perspectief te bieden. Soms is dat terugkeer, soms weer terug naar werk.
Den Haag realiseert zich dat de aanpak alleen kan slagen als er ook een regionale en steviger landelijke aanpak komt. En dat er een fundamentele discussie nodig is over wat voor economie we willen zijn. Martijn: “de tijd moet voorbij zijn dat sectoren voor 90 procent op goedkope arbeidskrachten draaien, zonder men verantwoordelijkheid draagt voor huisvesting, registratie en arbeidsomstandigheden die mij ons land passen. Gemeenten waar mensen werken, moeten hier tot veel steviger afspraken komen met hun werkgevers. Zo niet, dan moeten provincies en rijk ook stevig kunnen ingrijpen. Anders blijven arbeidsmigranten terecht komen in de wijken die er toch al niet best voorstaan. Dat is buitengewoon zuur voor de werkers zelf en voor hun buren. Zoals Roemer drie jaar geleden al aangaf: “geen tweederangs burgers”.